| | Introductie | Nieuws | Contact | Steun & Adressen | Teksten | Achtergrond | Dossiers | |
Antonio Ferreira de Jesus, 64 jaar oud, is sinds meer dan 11 jaar gevangene in de gevangenis van Vale de Judeus, Portugal. Voorheen heeft hij nog andere veroordelingen opgelopen waardoor hij in totaal 43 jaar effectieve gevangenisstraf heeft uitgezeten!
Vorig jaar werd een campagne ter informatie, solidariteit en acties gelanceerd om de zaak van Antonio Ferreira aan het licht te brengen (zie o.m. onze website, www.geocities.com/abc_gent, in de nieuwslijn).
Antonio, in een recente brief, schrijft:
"Sinds 25 April tot vandaag ben ik verwikkeld in een harde en vastberaden strijd tegen het gevangenissysteem en zijn meest schaamteloze en slinkse handlangers. Laten we zeggen dat ik gemarkeerd ben met een rode stift door de arrogantie en het onrecht van een systeem dat zelf misdadig is en buiten de wet staat. En ik ben niet de enige die dit zegt. Verschillende personen en organisaties hebben het tot in den treure bevestigd.
De constante vervolging tegen mij in de gevangenissen, is niet van een louter disciplinair karakter. En in die dimensie kan het gekarakteriseerd worden als politiek, in de zin dat het voortvloeit uit een ideologische wraak tegen iemand die structureel tegen het systeem van de concentratiekampen van de Staat is, uit een juridische en institutionele filosofie die de armen behandelt als de voornaamste vijand en hen uitkiest als permanente gasten van de gevangenissen".
Op dit moment is de situatie van Antonio heel delicaat. Opnieuw werd hij, net als vorig jaar, met de dood bedreigd. Op 20-7-05 werd Antonio door een bewaker met de dood bedreigd tijdens een doorzoeking van zijn cel. Ook zou een gedetineerde die recent nog een andere gevangene had neergestoken, aan andere gevangenen gezegd hebben dat de volgende “opdracht” die hij gekregen heeft de dood van Antonio Ferreira de Jesus is. Op 6 augustus werd Antonio nogmaals met de dood bedreigd door bewakers, die hem voortdurend intimideren en provoceren.
Het is overduidelijk dat de gevangenismaffia Antonio het zwijgen wil opleggen. Hoe meer hij geïsoleerd wordt, hoe groter de kans dat de bedreigingen ook uitgevoerd worden. Antonio ziet hoe zijn telefoongesprekken en bezoeken constant worden geweigerd, en op dit moment weet niemand hoeveel tijd hij nog moet zitten. Men wil hem levenslang begraven.
In onderstaande verklaring geeft Antonio nog meer uitleg over zijn zaak. Antonio doet een beroep op ons allen om hem bij te staan in zijn strijd.
Laten we geen medeplichtigen zijn met het stilzwijgen van de autoriteiten.
Zijn leven is afhankelijk van onze solidariteit!
Helemaal onderaan is er ook een tekst en adressen waarnaar je kunt schrijven om zijn zaak aan te klagen. Het is een kleine moeite, en een eerste stap om je solidariteit te betuigen
“Verklaring
Ik, António Ferreira de Jesús, zoon van Diamantino Ferreira de Jesús en van Mabília da Maia, geboren te Oliveira do Bairro, autodidact, 64 jaar oud, ben momenteel opgesloten in de Penitentiaire Instelling van Vale de Judeus, Alcoentre, waar ik feitelijk een levenslange straf uitzit. Door zware onregelmatigheden tijdens het proces en de weigering van een juridische cumul (samenvoeging van de straffen) die nochtans een verplichtend karakter heeft, volgens de jurisprudentie van het Artº 79 van het Strafwetboek van 1982, zit ik in de gevangenis sinds 1994 volgens het procesbesluit nº 187/99 van de 2º Kamer C. van de rechtbank van Leiria, zonder in die tijd te hebben kunnen genieten van welke strafvermindering dan ook.
Het behoort niet tot mijn aard om misdaden te plegen zoals genocide, enige vorm van handel, verkrachting of pedofilie, misdaden die normaal de samenleving ernstig beroeren; waar liggen dan de oorzaken van zoveel effectieve gevangenisjaren?
Aangezien dit alles niet de centrale reden is voor mijn beklag, geef ik hier deze verklaring als voorafgaande toelichting (“providencia cautelar”) mee, om beter het verhaal te begrijpen dat ik van plan ben voort te zetten.
Binnen de Gevangenis verdedig ik ideeën en overtuigingen, daarom wordt ik vervolgd. Ik verdedig mijn waardigheid, daarom wordt ik vervolgd. Ik schrijf naar de pers sinds 1974, daarom wordt ik vervolgd. Ik werd lid en correspondent van mensenrechten- en gevangenenorganisaties, daarom wordt ik vervolgd. Ik belijd libertaire ideeën, daarom wordt ik vervolgd. Ik vestig de aandacht op het niet nakomen van hun eigen regels, de systematische overtreding van de Penitentiaire Hervorming (Dec. Lei 265/79), daarom wordt ik vervolgd. Ik bestrijd de corruptie, het machtsmisbruik, het willekeurige geweld, de incompetentie, de onderwerping van de gevangenen aan arbeid aan een slavenloon, daarom wordt ik barbaars vervolgd. Ten laatste (hoewel niet echt het laatste...) ben ik getuige ten laste (en hier komen we bij het meest delicate deel voor hen, en het meest gevaarlijke voor mij) in verschillende processen die in de rechtszalen lopen tegen functionarissen van deze gevangenis (Vale de Judeus) die vermoedelijk betrokken zijn bij misdaden van corruptie, machtsmisbruik en de dood van gedetineerden. Daarom wordt ik gehaat, vervolgd, onderdrukt en bedreigd met de dood!
Sinds ongeveer anderhalf jaar ben ik in confrontatie met de gevangenis waar ik in een situatie verkeer van groot risico voor mijn fysieke integriteit. Bovenop de reeds vernoemde vervolgingen en doodsbedreigingen, onderga ik constant doorzoekingen – niet zomaar uit routine, maar in een manifeste dynamiek van vervolging-, waarbij de Circulaire nº 6/GDG/97 van 4/08 die de invoering beveelt van de Penitentiaire Hervorming van het Europees Comité van de Mensenrechten wordt genegeerd. Deze Circulaire zegt dat de gevangenisbewakers de cellen van de gedetineerden niet mogen openen vanaf de nachtsluiting tot de volgende ochtend behalve in weloverdachte situaties en in het bijzijn van een dienstchef, en met een nota over het gebeurde naar de Algemene Directie van de Penitentiaire Instellingen. Ter informatie aan de autoriteiten die het niet zouden weten, en aan de publieke opinie tot wie ik me richt, de hierboven geciteerde circulaire heeft als doel een einde te maken aan de verdachte sterfgevallen die zich heel frequent voordoen in de Portugese gevangenissen. Het zij gezegd: de circulaire werd nooit gerespecteerd!
Men kan met betrekking tot deze razzia’s of doorzoekingen trouwens ook vermelden dat er het artº 116º van de Penitentiaire Hervorming bestaat die zegt in punt nº 7: “De inspectie van de kamer van de gedetineerden moet uitgevoerd worden in respect voor de voorwerpen die hen toebehoren”. In mijn geval, in een dynamiek van gratuite wraak, respecteren zij niets en nemen nagenoeg alles in beslag, inclusief dat wat legaal wordt toegestaan: schrijfmachines, culturele en didactische boeken, gereedschap en materiaal voor een cursus Elektronica die mij werd “aangeboden” in de gevangenis, en waarvan ik al gebruik maak sinds 1965. Nog erger: ze verwaardigen zich niet eens me een fotokopie met de lijst van in beslag genomen materiaal te overhandigen, zoals ik eis en de wet oplegt. En enkel omdat het te vermoeiend zou zijn om een gedetailleerd verslag op te maken van deze gebeurtenissen, doe ik het nu niet; ik laat het over aan eender welke onderzoekscommissie die eventueel ooit eens zal langskomen.
Ontbreekt nog de wreedheid waarmee ze in mijn geval hebben gehandeld. En het is hier dat de bewakers er niet in slagen hun werkelijke bedoelingen te verbergen, in hun gedrag tegenover mij, want dat wat hen het meest raakt en zorgen maakt zijn de voornoemde processen die lopen tegen een aantal van hen en hun oversten.
Zijn er nog meer ophelderingen nodig?
Spijtig genoeg wel, ja. Het uur is gekomen om niet langer te wachten om een informatie vrij te geven aan de publieke opinie en mijn libertaire vrienden en kameraden, met name dat ik bovenop de vervolgingen en doodsbedreigingen in de gevangenissen, ook het slachtoffer ben van een persoonlijke wraakoefening van de Directeur Generaal van de Penitentiaire Instellingen zelf. En dat is zeker! Deze personen in het algemeen vergeten niet... Vooral als ze politiek behoren tot extreemrechts en zich als dusdanig confronteren met een individu, zoals in mijn geval.
Voor misdaden die dateren van voor 25 April 1974*, die sterk politiek gemotiveerd waren tegen het oude regime, zat ik in 1975 nog in preventieve hechtenis in de gevangenis van Paços de Ferreira. De vader van de huidige Directeur Generaal van de Penitentiaire Instellingen was daar toen secretaris. Hij werd beschouwd als een trouwe en overtuigde Salazarist, in het bijzonder door de hardnekkige en superautoritaire manier waarop hij de gevangenen behandelde.
In februari van dat jaar, ik was ondertussen tot voorzitter verkozen van de Vereniging van Gedetineerden, riep ik op tot en begon een staking met verschillende eisen waaronder het ontslag van vier functionarissen, één van hen was deze vader van de Directeur Generaal van de Penitentiaire Instellingen...
Nooit zullen ze mij dat vergeven. De staking werd onderdrukt, na zeven dagen, met een vlaag kogels uit machinegeweren, waarbij één gedetineerde dood achterbleef en verschillende anderen gewond werden aan armen en benen. Het eerste salvo werd afgevuurd op mij en op millimeters na werd ik niet vermoord.
Dhr. Miranda Pereira behaalde in die tijd zijn licentiaat in de Rechten. Als zoon van de vroegere Secretaris had hij carte blanche om de gevangenis binnen te gaan wanneer hij dat wou. En om de waarheid te zeggen, ik kan niet zeggen dat hij zich vijandig getoond heeft na de vernoemde staking, maar, net zoals de andere functionarissen, zou hij me nooit vergeven voor die actie.
Ik werd veroordeeld voor de rechtbank van Paços de Ferreira voor deze gebeurtenissen, en dat zal hij niet kunnen ontkennen.
Iedereen kan, na het lezen van deze geschiedenis, de conclusies trekken die hij wil.
Het is verre van mijn bedoeling om de oorzaak van alle misbruiken die vandaag de dag tegen mij worden begaan terug te voeren tot deze lang geleden gebeurtenissen. Maar tegelijkertijd heeft niemand mij het tegendeel kunnen bewijzen, en afgaand op mijn ervaring is de filosofie die blijft prevaleren in de relatie functionaris-gedetineerde die van de “zweep van de vergelding” en niet die van de “remedie van de wijsheid” zoals Plato die al verdedigde 400 jaar voor Christus.
Ten laatste, om dit hoofdstuk af te sluiten, ik kan niet nalaten er op te wijzen dat het mandaat van deze Directeur Generaal het meest zwarte en repressieve van de laatste jaren is geweest in de Portugese gevangenissen. Nooit zagen de gedetineerden hun rechten zo beperkt en bedreigd worden dan vandaag. En nooit voorheen waren er zovele dode gevangenen in de gevangenissen als tijdens zijn voogdij!
Onderworpen aan zo’n deprimerende en levensgevaarlijke situatie, waaruit ook mijn bezoekers zich niet kunnen bevrijden, rest me enkel een S.O.S. in het rood te lanceren aan de nationale en internationale organisaties, aan de collectieven en individuen die strijden voor een wereld zonder onderdrukking, en een snelle tussenkomst en krachtige veroordeling te vragen van de ernstige feiten die hier worden blootgesteld, en die ik werkelijk heb meegemaakt!
Het gaat hier om een situatie waarvan het Presidentschap van de Republiek, het Openbare Ministerie, het Ministerie van Justitie, en andere autoriteiten al op de hoogte werden gesteld, en informatie werd verspreid in de samenleving. Ondanks dit alles werd ik nooit gehoord door enige onderzoekscommissie, niet door de inspectiedienst van Algemene Directie van de Penitentiaire Instellingen, niet eens door de Directeur van de gevangenis waar ik me bevind.
In deze campagne gericht de autoriteiten participeren twee advocaten en mensenrechtenorganisaties. Als meest aanbevelingswaardige maatregel werd mijn overplaatsing naar een andere Penitentiaire Instelling gevraagd. Niets werd gedaan. Integendeel: mijn situatie onderging niet alleen geen veranderingen ten goede, maar wordt dag na dag gevaarlijker. Het complot dat zij tegen mij hebben opgezet is heel sterk!
In deze voorafgaande toelichting (voorzorgsmaatregel) stel ik een reeds lang geprogrammeerde moord in het vooruitzicht, moord die nog geen afgesproken datum heeft, maar elk moment kan uitgevoerd worden. In het slechtste geval, moest die plaatsgrijpen, hoop ik dat niemand nog twijfels heeft wat betreft het profiel, aard en identiteit van de opdrachtgevers! Het is aan de Portugese Staat dat al de verantwoordelijkheden en consequenties moeten worden toegeschreven!
Het autobiografische beeld schetsen van een gevangene onderworpen aan onophoudelijk onrecht en gehaat door corrupte functionarissen, vechtjassen met knuppels en andere fascistische folteraars – die geen gerust geweten hebben – is voor mij een moeilijke opgave, in de zin dat ik een zekere weerstand heb om over mezelf te praten. Ik schrijf naar de pers en andere organisaties en instituties sinds 1974, zoals ik eerder schreef, en enkel sinds ongeveer anderhalf jaar besliste ik te beginnen praten over mijn persoonlijke “zaak”, voor de redenen die we kennen en omdat de omstandigheden me ertoe dwingen. Overwegende de ernst van de situatie op dit moment, en omdat mijn profiel als gevangene kan helpen vele zaken te demystificeren, geef ik het hier aan jullie mee ter overdenking.
Ik ben een individu met een onberispelijk gedrag, maar niet onderdanig, heb nooit in drugs gehandeld, heb nooit een kompaan of eender welke functionaris aangevallen, heb nooit een bankrekening geopend ten koste van (la delapidación (?)) het patrimonium van de gevangenissen, en omdat ik functionarissen heb beschuldigd die dat wel hebben gedaan, wordt ik vervolgd, onderdrukt en met de dood bedreigd!
Aldus wordt hier bewezen dat in een democratische Rechtstaat van de Europese gemeenschap de verdediging van het burgerschap tegen schandalige goed geïnstalleerde belangen in de gevangenissen, de dood kan betekenen! Ook al schenden zij alle Europese richtlijnen en zijn er 31 jaren verstreken sinds 25 april 1974.
Allen zullen unaniem zijn in het erkennen dat om een ogenschijnlijk simpele voorlopige voorzorgsmaatregel op te stellen, heel dit discours niet nodig zou zijn. Maar de ernst van de feiten laten geen andere keuze toe. Gebruik ze op dat heel de wereld weet hoe en waarom, in de Portugese gevangenissen, in de marge van de wet of Europese richtlijn, met alle opschriften en etiketten, aanslagen worden gepleegd op de ethische, morele, en fysieke integriteit van gevangenen met mijn moed, houding en eerlijkheid!
Aan al mijn libertaire vrienden en kameraden, waar ze zich ook bevinden, doe ik een oproep voor een ruime protest- en solidariteitsbeweging. Ik weet dat ik op jullie kan rekenen.
Aan allen mijn oprechte en ‘saudoso’ libertaire omhelzing!
01 - 09 - 2005
Antonio Ferreira de Jesús
Estabelecimento Prisional de Vale de Judeus
2065-285 Alcoentre
Portugal
* Op die datum begon de zgn. Anjerrevolutie die een einde maakte aan het fascistische regime van dictator Salazar. (nnot van vertaler)
_______________________________________________________________________________
Er is ook een website (enkel in Portugees):
______________________________________________________________________________
Voorbeeldtekst op te sturen naar de adressen onderaan:
Considerando que António Ferreira de Jesus, prisioneiro no Estabelecimento Prisional de Vale de Judeus, se encontra numa situação jurídico-penal irregular que constitui uma flagrante violação ao disposto na lei, exigimos que seja de imediato restabelecido o cumprimento da legalidade referente ao cúmulo jurídico das penas desde 1975 a 1995, terminando assim a encapotada pena perpétua a que está submetido. Apesar de alegarem que os prazos dos recursos para o cúmulo jurídico em questão foram ultrapassados, o preso não pode no entanto ser culpabilizado por tal nem de sofrer uma pena adicional em consequência do mesmo.
Considerando que António Ferreira de Jesus, é alvo de sistemáticas perseguições, boicote de visitas e telefonemas, assim como de contínuas ameaças de morte (tendo as últimas sido a 20 de Julho e 6 de Agosto do corrente ano), exigimos que ele seja imediatamente transferido para outra prisão, enquanto não for restituído à liberdade!.
Os responsáveis e seus respectivos mandatários por tais ameaças são já bem conhecidos por nós. Não permitiremos que outro assassinato engrosse as chocantes estatísticas das mortes nas prisões portuguesas.
Liberdade para António Ferreira de Jesus!
(naam-stad-land)
email:
AR Presidente, 1ª Comissão, deputado Mota Amaral"
"Deputado Mota Amaral"
"Dr. João Portugal"
“Ministério da Justiça”
“Inspecção Geral dos Serviços de Justiça”
“Provedor de Justiça”
“Direcção Geral dos Serviços Prisionais”
“Procuradoria Geral da República”
fax:
Ministério da Justiça Fax: 21 346 80 31
Inspecção Geral dos Serviços de Justiça Fax: 21 322 36 66
Direcção Geral dos Serviços Prisionais Fax: 21 885 36 53
Procuradoria Geral da República Fax: 21 397 52 55
Provedoria de Justiça Fax: 21 396 12 43
Estabelecimento Prisional de Vale de Judeus Fax: 26 321 36 46 Tel: 26 348 62 61/26 348 62 92
(landnummer Portugal: 00351)
E-Mail: abc_gent@yahoo.com
Website: http://www.geocities.com/abc_gent