"*ENKELE BEDENKINGEN..."* 4 januari 2008 Aachen

*"Ziet deze goeden en rechtvaardigen! Wie haten zij het meest? Hem, die hun stenen tafelen der waarden verbrijzelt, de dader, de overtreder - hij echter is de scheppende. Ziet die gelovigen van elk geloof! Wie haten zij het meest? Hem, die hun stenen tafelen der waarden verbrijzelt, de dader, de overtreder - hij echter is de scheppende.

Gezellen zoekt de scheppende en geen lijken en ook geen kudden en gelovigen. De mede-scheppenden zoekt de scheppende, hen die nieuwe waarden of nieuwe tafelen schrijven.* [...]

*Gezellen zoekt de scheppende, en hen die hun sikkels weten te scherpen. Vernietigers zal men hen noemen en verachters van goed en kwaad. Maar oogstenden zijn zij en vierenden. Mede-scheppenden zoekt Zarathustra, mede-oogstenden en mede-vierenden zoekt Zarathustra: wat heeft hij met kudden en herders en lijken te maken!"*

F. Nietzsche (Aldus sprak Zarathustra)

Terwijl ik deze woorden schrijf, denk ik aan een zin die ik ergens las of die iemand me ooit schreef : "De realiteit zien is moeilijk, haar vertellen nog moeilijker"... Deze schijnbaar onbeduidende zin kan ons waardeloos lijken of in tegendeel, in ons de diepe wens opwekken om die zin uit te diepen... Je zou kunnen zeggen (en je zou geen ongelijk hebben) dat 'het echte' zien
(hier zou je je kunnen afvragen over welke concrete realiteit we praten) niet moeilijk kan zijn omdat we haar zien met onze eigen ogen en beschrijven wat we zien is daarom 'een stem geven aan onze visie'... Maar het gebeurt dat, ook wanneer verschillende personen eender welke concrete realiteit zien, ieder van ons ernaar neigt om wat we gezien hebben anders te interpreteren dan de rest...

Hoe komt het dat wanneer we allen hetzelfde hebben gezien, we neigen om de zaken op zo'n verschillende manier te interpreteren? Op dit punt gekomen kunnen we zeggen dat de verschillen en/of de meningsverschillen niet liggen in 'het object' of 'de gebeurtenis' die we observeren, maar in de 'interpretatie' die elk individu geeft aan 'de realiteit' die we zien...en dit is zo omdat 'de subjectiviteit' in elk van ons duizend keer krachtiger is dat die zogenaamde 'objectiviteit' van de
materialistische filosofie waarin we gepokt en gemazeld zijn.

Als de individuen die we zijn (of je dat nu wil of niet) neigen we altijd om alle dingen met de hersenen en de buik te interpreteren...en hoewel enkelen graag 'HET GROTE HANDBOEK' zouden bezitten om de antwoorden te kennen op alle vragen over het leven, de liefde en de vrijheid, ontdekken we snel dat we al die dingen leren door fouten te maken, te stotteren, struikelen, samenbrengen en scheiden; door deze wereld van woorden, ideeën, concepten, gevoelens, emoties enzovoort te codificeren en te ontcijferen. Ik denk te kunnen stellen dat ik geen 'ideologie' bezit, maar dat ik ideeën heb...tegelijkertijd heb ik (zoals elk individu) 'meningen' over allerhande zaken... Mijn meningen over vele zaken komen daarom niet overeen met die van hen waarmee ik politieke en/of filosofische 'ideeën' deel... En deze kleine inleiding helpt me om enkele 'kritieken' te verduidelijken en te beantwoorden die enkele (bekende of onbekende) kameraden formuleerden op mijn vorig communiqué: "We zijn in staking", onder andere gepubliceerd in Uitbraak n. 11.

Onze kameraden schrijven in de marge van de pagina naast wat ik schreef :

NOOT BIJ DE BRIEF "WIJ ZIJN IN STAKING"...

*Als anarchisten zijn we voor de vernietiging van alle gevangenissen. Wij betwijfelen ten zeerste of autoritaire communisten van de verschillende marxistisch-leninistische gewapende groepen in Turkije (MLKP, DHKC,...) bondgenoten in deze strijd kunnen zijn. We zijn er zeker van dat ze maar weinig delen van de overtuigingen waarop onze strijd tegen de gevangenis gebaseerd is (solidariteit met alle gevangenen in strijd, weigering van het onderscheid politieke-sociale gevangenen, weigering van juridische of legale categorieën zoals schuld en onschuld). Om diezelfde reden denken wij dat er voor ons geen plaats is op het Internationaal Symposium tegen Isolatie, dat gedomineerd wordt door autoritaire politieke strekkingen.*

(...)

Goed, ik denk niet dat ik in dat communiqué sprak over 'bondgenootschappen' aan te gaan met eender welke autoritairen...Ik heb niet eens zo'n idee gesuggereerd. We hebben ons eenvoudigweg gesolidariseerd met het vasten van 14 tot 17 december om de slachting te herdenken die de Turkse staat uitvoerde tegen leden van het turkse communistisch verzet binnen de gevangenissen en de reactie daarop van deze militanten met hun strijd (hongerstaking waardoor meer dan honderd van deze strijders stierven).
We kunnen (en feitelijk zijn we het) tegen elke vorm van autoritaire organisatie met verticaal karakter zijn maar we mogen nooit het perspectief van de dingen vergeten (lokaal en globaal)...en het meest belangrijke: we mogen nooit onverschillig blijven tegenover diegene die gevangenen straffeloos vermoorden (en in de gevangenis zijn er vele manieren om een gevangene te vermoorden), of die nu politiek of sociaal zijn...

Als we uit het oog verliezen dat het grootste geweld komt van het kapitalisme en hun politiekers en de organisaties/instellingen en de belangen die deze schoften behartigen/verder zetten in de hele wereld, bewijzen we een gunst aan diegenen die ons op dit moment gijzelen/vermoorden en die geen onderscheid maken of we nu 'libertairen' of 'autoritairen' zijn. Ik sta voor en verdedig andere vormen van organiseren, banden aanknopen, leven en ook vechten dan militanten van 'voorhoede'-organisaties zoals die die jullie vermelden en andere die ik ken in de Spaanse staat en in de hele wereld, maar...dit wil niet zeggen dat ik mijn solidariteit ontken aan diegene die gemarteld en uitgeroeid zijn in gevangenissen om hun waardigheid te verdedigen (menselijk, politiek, etc.) en verzet te tonen aan diegenen die juist leven van andermans lijden...

Enkele kameraden moeten werkelijk denken dat de kleren de man maken, en vergeten dat wat ons moet definiëren en wat we aan anderen moeten tonen, eerder dan onze etiketten (en ingeblikte producten), de inhoud en de essentie van onze ideeën is en daarbij niet alleen met 'kritieken' maar met bijdrages en voorstellen...

In deze zin groet ik het intiatief/ronde tafel dat enkele kameraden me hebben opgestuurd om te discussiëren/analyseren waarom we als antigevangenis 'beweging' in de Spaanse Staat 'mislukt' hebben rond de FIES...

Ik vind deze tekst zeer belangrijk en interessant: *Kritische benadering van de strijd tegen de FIES in de jaren 1999-2002*...net zoals de andere teksten die ik gekregen heb...En ik hoop dat de kameraden het snel aandurven om de teksten publiek te maken zodat kameraden die in ander staten strijden tegen de gevangenis zich de 'fouten' kunnen besparen die wij niet in staat waren te vermijden...Ik zal de kameraden in de Spaanse staat snel mijn antwoord sturen om mijn bijdrage te geven in deze kwestie.

En ik hoop eveneens nuttig geweest te zijn aan de kameraden die het gedurfd hebben om een debat te starten over de (Informele) FAI en andere vormen om de 'opstandige strijden' te verstaan...

We moeten geen bang hebben om te praten over wat we denken en willen...en we moeten onze angsten niet 'camoufleren' met kloteretorieken...'Che' Guevara zei ooit: "Er zijn diegenen die de revolutie in de mond nemen om van haar te leven en anderen die haar in het hart dragen om eraan te sterven"...

En om te eindigen laat ik weten dat we met enkele kameraden in hongerstaking zullen gaan van 18 tot 29 februari om een impuls te geven aan de strijd tegen de gevangenissen, haar isolatie (41bis in Italië, FIES in Spanje, F-type gevangenissen in Turkije, en in Duitsland, die hoewel ze geen specifieke naam hebben zeker even erg zijn...), haar openlijke of gecamoufleerde levenslange straffen, en alle uitroeiingskampen voor 'buitenlanders', voor jongeren, etc...

Voorwaarts kameraden! Tegen het Europa van het kapitaal en haar cipiers! Een libertaire omhelzing!