Vanuit de nieuwe insluiting, waaraan de fascisten me hebben onderworpen, wil ik mijn meest complete blijheid duidelijk maken. Ik heb gezien dat de roep van de rebellie, de strijd en de liefde aanwezig zijn in dit kleine land, vol met grote kameraden. Dat wil niet zeggen dat ik voorheen de realiteit van de strijd hier niet kende. Toen ik nog in de isolatieafdelingen van mijn land zat, ontving ik kaarten van kameraden van hier. Maar na de kameraden van hier te hebben leren kennen en met hen gepraat te hebben, geloof ik dat het werk dat jullie doen erg belangrijk is en ik geloof dat Nederland een fantastische schakel kan zijn voor onze strijd voor een vrije wereld, zonder gevangenissen en onderdrukking.

De waarheid is dat ik veel problemen heb gehad, vooral met de taal, ook omdat de werkelijkheid van de gevangenissen in mijn land anders is. Maar ik verzet me, en vooral wanneer ik mensen zie en spreek wiens ideeën verwant zijn aan de mijne; met het hart gereed voor een gemeenschappelijke zaak, de vrijheid en de strijd tegen alle vormen van fascisme.

Door middel van deze korte regels, bedank ik voor alle solidariteit en hulp die ik van jullie krijg, en ik hoop dat ik binnenkort, als ik van gevangenis ben veranderd, kan doorgaan met schrijven, na de werkelijkheid van deze spelonken beter gezien te hebben.

Tot dan een krachtige en revolutionaire omhelzing aan iedereen die gelooft en vecht voor het juiste, de vrijheid en de waardigheid.

Gegroet en anarchie!

Een anonieme gevangene
11 december 2005