Vrijdagmiddag 26-5-2006 vond bij de rechtbank in Amsterdam de behandeling plaats van het verzoek tot uitlevering van Roberto Catrino López aan de Spaanse autoriteiten.

Roberto werd door een kleine groep vriend(inn)en, die achter veiligheidsglas op de publieke tribune zat, luid en hartelijk begroet, hetgeen de rechter niet zinde, en vroeg om stilte voor de verdere duur van de rechtzaak, anders zou het drietal bewakers dat zich tussen de sympathisanten bevond moeten ingrijpen.

Onmiddellijk na aanvang van de zaak vroeg het Openbaar Ministerie om aanhouding van de zaak, gezien het feit dat zij tot op heden niet voldoende informatie van de Spaanse justitiële autoriteiten ontvangen had. Een mogelijkheid zou zijn om, over enkele maanden, wanneer er meer documentatie binnengekomen was, opnieuw ter zitting te verschijnen.

Advocaat Victor Koppe, die Roberto juridisch bijstaat, opende zijn betoog met een vergelijkbaar verhaal; immers ook hij had niet voldoende tijd en informatie gekregen om deze zaak voldoende te kunnen voorbereiden. Daarnaast haalde hij enkele andere argumenten aan om in twijfel te trekken dat Spaanse justitie correct zou handelen. Zo is Roberto in 1991 na een veroordeling voor 18 jaar de gevangenis ingegaan, maar zou in 2003 op 2/3 van zijn effectieve straf vrijgelaten mogen worden, zoals gebruikelijk is; niet alleen in Nederland maar ook in Spanje. Echter kwam Roberto pas in april 2005 buiten op verlof, waarna hij, zoals inmiddels bekend, niet meer terugkeerde. Koppe vroeg zich dan ook af waarom Roberto niet in aanmerking was gekomen voor die vrijlating maar 2 jaar langer moest blijven zitten. Hij speculeerde erop dat dit het gevolg zou kunnen zijn van Roberto's deelname aan diverse hongerstakingen en protestacties in diverse gevangenissen waar hij gezeten heeft. Het opstandige karakter van Roberto ten opzichte van het zeer beperkte en onmenselijke bajes regime F.I.E.S. zou reden kunnen zijn om hem uit te sluiten van het reeds genoemde gebruik om vrij te laten na het uitzitten van 2/3 van de straf. Onduidelijk is bovendien of Roberto hiervoor tussentijds voor de rechter is verschenen, of dat het bajespersoneel hier zelfstandig toe heeft besloten, aangezien er geen documenten van deze besluiten te vinden zijn, tot op heden. Volgens een recent arrest van het Europees Hof is het niet meer toegestaan mensen langer op te sluiten via een bestuurlijke of politieke manoeuvre.

Bovendien werd aangemerkt dat de gezondheidstoestand van Roberto instabiel is, en hij recentelijk accuut in het ziekenhuis moest worden opgenomen, aanvankelijk voor de behandeling van een verwaarloosde maagontsteking, maar uiteindelijk ook voor een dubbele longontsteking waarbij tevens werd vastgesteld dat hij HIV positief is, en hij kundige medische verzorging nodig heeft. De nalatige behandeling in de penitentiaire inrichting waar hij toen (en nu weer) verbleef (in Lelystad), laat duidelijk zeer te wensen over.

De rechtbank besloot zich terug te trekken voor beraad, en keerde na enige tijd terug met de mededeling dat het maar meteen tot een uitspraak moest komen. Omdat, in geval van aanhouding, deze zaak over ongeveer 2 maanden opnieuw plaats zou moeten hebben, en het hen zeer onwaarschijnlijk leek dat de Spaanse justitiële autoriteiten hun zaken dan wel op orde zouden hebben, voelde de rechtbank daar weinig voor. "Dit soort afspraken bevuilen uw en mijn agenda, dames en heren zo kan het gewoon niet!" Hiermee werd het Europees Arrestatie Bevel afgewezen, en mochten de Spaanse autoriteiten opnieuw iets willen, dan moeten ze het maar nog een keer opnieuw proberen.

Koppe vroeg of er nog wel een proces verbaal werd opgemaakt van deze zaak, (dat wil zeggen dat er een officiële notitie wordt gemaakt van zijn vragen en opmerkingen), maar dat zal niet gebeuren. Daarmee heeft deze zitting inhoudelijk nooit plaatsgevonden. En als dit verhaal nog een keer naar voren wordt gebracht in een nieuw uitleveringsverzoek, zullen ze als voor het eerst gehoord worden.

De rechtbank heeft vandaag opnieuw een bijdrage geleverd aan het "prestige quotum" waar zij zich aan moet houden, door op dezelfde dag een zaak te behandelen, een uitspraak te doen en af te sluiten. Werden die EAB's maar altijd zo gemakkelijk afgewezen, maar normaal gesproken werkt de rechtbank nooit zo.

Ten afscheid werd een spandoek ontrold met de tekst:
ZIEKEN IN HET ZIEKENHUIS, GEVANGENEN OP STRAAT
VRIJHEID VOOR ROBERTO!

Een kleine zege is dat Spanje vandaag ietwat in het hemd gezet is, en Roberto (voorlopig) niet uitgeleverd wordt. Maar de vrijheid is nog steeds ver weg; Neer met die bajesmuren!

Anarchist Black Cross Amsterdam