De laatste maanden is ABC Holland vanuit verschillende hoeken beschuldigd van het geven van onvoorwaardelijke politieke steun aan Volkert van der Graaf, en ons daarmee dus vereenzelvigen met de fatale aanslag op het leven van Pim Fortuyn. De aanval komt van alle kanten; links-radicale activisten, landelijke pers, extreem-rechts en aanhangers van Fortuyn. Er weerklinken uiteenlopende sentimenten die voortkomen uit een bepaalde dreiging die blijkbaar uitgaat van hetgeen zich vorig jaar op 6 mei heeft voltrokken. Vreemd genoeg is het ABC onlangs getorpedeerd tot handlanger van Volkert. Voor ons als collectief is het echter tot op heden nog altijd onduidelijk waar al deze aantijgingen op gebaseerd zijn. Wij hebben immers nooit een standpunt geformuleerd omtrent de actie van Volkert van der Graaf. Dit betekent dat wij noch van enige afkeuring, noch van sympathie kunnen en zullen spreken.

Onze neutrale politieke houding neemt echter niet weg dat wij wel degelijk actief betrokken bij en geïnteresseerd in de situatie omtrent de detentie en het proces van Volkert zijn. Er wordt immers door iedereen hard geschreeuwd dat het recht moet gelden om de waardigheid van onze samenleving te behouden. Het ABC sluit zich bij deze opvatting aan door de selectieve detentiebehandeling van Volkert aan de kaak te stellen. Wij kunnen dit doen zonder ons op enkele manier solidair te verklaren met de gevangene. En dat hebben wij dan ook nooit gedaan.

Sinds zijn aankomst in de gevangenis is Volkert onder unieke detentieomstandigheden geplaatst waarbij zijn individuele waardigheid en welzijn niet gerespecteerd werden door permanente camerabewaking en het verbod op contact met medegevangenen. Deze omstandigheden achtten wij niet in overeenstemming met het beeld dat de Nederlandse staat doorgaans naar buiten tracht te brengen, namelijk dat van verdediger van de mensenrechten. Wanneer een wet gehanteerd moet worden voor de vervolging van overtreders, dan redeneren wij dat de inhoud daarvan absoluut moet gelden en niet willekeurig toegepast wordt wanneer het Justitie of de veiligheidsdiensten schikt. Zelfs niet in een dergelijk uitzonderlijke situatie als deze.

Het is ook onduidelijk wat de relevantie van het strenge regime werkelijk was. Als excuus werd immers gebruikt dat de angst voor zelfmoord van Volkert te groot was om hem alleen te laten in zijn cel. Afgezien van het feit dat de overgrote meerderheid van het volk hier niet rouwig om geweest zou zijn, is het ook niet duidelijk waarom de staat nu feitelijk waarde hechtte aan het leven van Volkert. Deze vraag rijst bij ons wanneer we de detentie van extreem-linkse gevangen in Spanje bijvoorbeeld in beschouwing nemen. De Spaanse staat hanteert namelijk de tactiek om subversieve elementen uit de samenleving te isoleren van hun menselijke bestaan door hen op te sluiten in het zogeheten FIES (Fichero de Internos de Especial Seguimiento) regime (1). Dit type gevangenissen berust op isolatie en het verbod op communicatie. Daardoor is het risico op selectieve marteling en mishandeling van dissidenten door bewaarders erg hoog omdat er totaal geen controle bestaat op wat er binnen deze streng beveiligde eenheden plaatsvindt. Uit angst voor de fysieke vernedering en het ondraaglijke bestaan hebben verscheidene gevangenen al zelfmoord gepleegd om verlost te zijn uit hun uitzichtloze situatie. Als anarchisten geloven wij echter ook dat mensen tot hetzelfde toe in staat zijn onder tegenovergestelde omstandigheden, waarbij een persoon wordt onderworpen aan verregaande controle zoals het geval was voor Volkert. Een dergelijke surveillance leidt vaak tot grote psychologische instabiliteit. Het roept veelal sterke weerstand op bij het slachtoffer, dat zich in het ergste geval kan uiten in destructief gedrag. Het is niet zozeer de primaire drang van de persoon om zichzelf schade toe te brengen, als wel het zoeken naar een uitvlucht van de extreme onderwerping aan controle of isolatie.

Door de grote media-aandacht voor de zaak van Volkert is het duidelijk geworden dat ook in Nederlandse gevangenissen verregaande middelen worden gebruikt om optimale grip te krijgen op het leven van de bewoners. Onduidelijk is echter in welke mate dergelijke intimiderende praktijken worden toegepast in de vele penitentiaire inrichtingen. Uit een rapport van Amnesty International over de gevangenis in Vught (2) is in ieder geval al gebleken dat de omstandigheden in onze gevangenissen bij lange na niet overeenkomen met het beeld van vakantieoorden dat een groot deel van de bevolking lijkt te hebben. Door contact te onderhouden met Volkert hopen wij enig inzicht te krijgen in wat er werkelijk gebeurt achter de muren, en ons niet verteld wordt. En dat is nu net de kern van onze affiniteit met deze zaak. Als collectief dat strijdt tegen elke vorm van repressie en gevangenissen als verdediger van ongelijkheid en kapitalisme, is het onze plicht om de wereld te tonen hoe ver de staat wil gaan om haar positie te behouden. Afschaffing van het gevangenissysteem is niet mogelijk zonder alles wat het bestaan noodzakelijk maakt te vernietigen. Helaas zullen wij daar niet in slagen, omdat wij als deel van de kwetsbare meerderheid ook elke dag tegengewerkt worden door de mechanismen, die elke ontwikkeling richting een gelijkwaardige en eerlijke samenleving onmogelijk maken. Als gerechtigheid een wens is van iedereen dan zullen ook degenen die om wat voor reden dan ook met Justitie in aanraking komen in ieder geval allemaal gelijk behandeld moeten worden volgens de regels die gelden. En niet zoals de handhavers het persoonlijk nodig achten. De verwijten van rechts

Als anarchisten hebben wij geen moeite met de vijandigheid vanuit extreem-rechtse hoek. Er is begrip voor de emoties die het verlies van een voorbeeld met zich meebrengen, maar wij kunnen dit helaas niet los zien van de manier waarop deze kant van de politieke vleugel vorm wil geven aan de samenleving. Want zodra we de ideologie van rechts in beschouwing nemen stuiten we toch op een dermate grote dosis hypocrisie in relatie tot de verwijten die wij ontvangen van de rechtse beweging. De emoties lijken dan soms ook meer op een politiek manipulatiemiddel dan een oprechte uiting van diepe gevoelens.

Hoewel wij betrokken zijn bij het lot van een moordenaar, is rechts verantwoordelijk voor de uitsluiting van vele mensen en dieren door het maken en uitvoeren van een beleid dat alleen in het voordeel werkt van hen die fysiek en economisch sterk genoeg zijn of de Nederlandse nationaliteit hebben. Hiermee zijn zij direct verantwoordelijk voor de depressie of zelfs dood van velen. Het rechtse beleid is er niet op gericht om een duurzame en harmonieuze samenleving te creëren waarbij iedereen in geluk en rijkdom leeft, maar lijkt slechts te dienen om de huidige toestand in stand te houden. Een duidelijke analyse van de sociale problematiek ontbreekt in onze ogen, en dat uit zich in de tactiek van symptoombestrijding door verregaande repressie van menselijke waardigheid. De maatregelen van rechts dienen er alleen voor om tijdelijk stabiliteit te brengen met harde hand, maar zullen op de lange termijn nooit de omstandigheden verbeteren. Wij menen dat zonder het vernietigen van het kapitalisme en de schijndemocratie gelijke kansen en vrede voor iedereen niet mogelijk zijn. Het kapitalisme zet ieder tegen elkaar op omdat welzijn en geluk alleen kunnen worden verkregen door onderwerping aan het streven naar financiële verrijking. Zonder een erkenning van het gewelddadige karakter dat dit met zich meebrengt, kunnen bepaalde sociale problemen niet worden aangepakt. Oplossingen zoals het beperken van de stroom asielzoekers, het vergroten van de hoeveelheid politie op straat, camerasurveillance, identiteitscontrole, korten van sociale uitkeringen, harde aanpak van bolletjesslikkers, etc. ontkennen de werkelijke problematiek en leiden in de praktijk alleen maar tot een samenleving die berust op dwang en agressie. Personen die om wat voor reden dan ook niet volgens de regels van de overheid, en daarmee dus in feite het kapitalisme, kunnen leven worden hiervoor hard gestraft. Wij ageren hier tegen, omdat wij inzien dat zolang er een ruileconomie bestaat en mensen geen directe inspraak hebben in de manier waarop er vorm wordt gegeven aan de samenleving er geen veilige straten en oprecht gelukkige mensen kunnen bestaan. Dit is waarom wij geen waarde hechten aan de dreigementen van rechts omdat zij simpelweg niet dezelfde betrokkenheid lijken te hebben bij een nieuwe maatschappij waarbij we allemaal samen met elkaar kunnen leven en zorg dragen voor de kwaliteit van ons bestaan.

Voorlopig lijkt rechts het nog te druk te hebben met haatcampagnes en pogingen tot vergelding, in plaats van structureel meer vrede te brengen in de samenleving. Oorlog zal dit niet bespoedigen. Fort Europa ook niet. Net zo min als hard politieoptreden.

Rechts heeft altijd graag gebruikt gemaakt van het feit dat zij gedemoniseerd is, maar momenteel lijkt het er zeer op dat zij dit middel heeft ingezet om links in diskrediet te brengen door de gehele beweging in verband te brengen met de actie van een enkel individu. Het is spijtig dat zij deze positie misbruikt om anderen zwart te maken, terwijl men weet dat niemand zich durft uit te spreken over de moord op Fortuyn, Het is weer een bewijs dat rechts zich enkel kan profileren op de momenten dat anderen kwetsbaar zijn. De verwijten van links

Onze bijdrage aan het eindeloze debat binnen radicaal linkse kringen in Nederland over het karakter en de gevolgen van een politieke moord achten wij irrelevant. Wij gaan ervan uit dat nu bijna anderhalf jaar na dato inmiddels iedereen wel een degelijke mening heeft over dit onderwerp. Het lijkt ons tijd om vooruit te kijken en niet bang te zijn voor het verleden. Want hoewel velen spreken over een hetze richting radicaal links na de moord, hebben wij moeite om dit te accepteren. Deze gebeurtenis was wellicht een gelegenheid voor de veligheidsdiensten om onze bewegingen nog nauwlettender te volgen, maar het is zeker geen tendens die onlosmakelijk verbonden is met dit feit. Wij beschouwen het meer als een excuus dat aangegrepen is door de overheid om vorm te geven aan de rechtse sentimenten in het land. De AIVD heeft altijd een grote interesse gehad in onze ideeën en acties, maar kon daar nooit te ver in gaan. Na 6 mei 2002 staat hen echter niets meer in de weg om alle middelen te gebruiken om de linkse beweging intensief in kaart te brengen. Onderschat ook de invloed van '11 september' niet op de verzwaarde repressie die we te verduren hebben gekregen.

De gehele linkse politieke vleugel mag dan beschuldigd zijn van medeplichtigheid aan de moord, maar het zijn de radicale groepen die achteraf het hardst getroffen zijn door verscherpte controle van de staat. Dit kan in onze ogen alleen maar betekenen dat de rechtse overheid erop uit is om de meest anti-autoritaire en anti-fascistische elementen uit de samenleving dusdanig onder druk te zetten tot het onmogelijk wordt om effectief te functioneren. En niet door de dreiging voor meer politiek getinte moorden, maar simpelweg het uitschakelen van groepen die het staatsgezag kunnen ondermijnen. Zelfs wanneer het alleen om het verspreiden van ideeën gaat. Het gaat dus om het falen van een democratie, en niet het waarborgen van de algemene veiligheid.

Daarnaast zijn wij van mening dat de positie van radicaal-links niet alleen bepaald is door de moord op Fortuyn, maar ook deels in de handen ligt van de beweging zelf. Want het lijkt alsof de invloed van radicaal-links op de samenleving wordt overschat door veel mensen. Als we werkelijk een belangrijke rol zouden spelen in de maatschappij, dan zou het niet mogelijk zijn om de beweging in een kwaad daglicht te stellen. Helaas is radicaal-links er nog steeds niet in geslaagd om zich dusdanig te organiseren dat het voor het volk duidelijk is dat wij een positieve bijdrage kunnen leveren aan de toekomst van de wereld. Alleen wanneer we aanwezig zijn in de samenleving en hard werken aan het verwezenlijken van onze dromen samen met alle mensen, kunnen we laten zien wie we werkelijk zijn zonder het slachtoffer te hoeven worden van leugens en haatcampagnes. Laster van de staat, rechts en de media zal blijven bestaan zolang we geen alternatieven bieden die voor iedereen toegankelijk zijn. Tot slot

Wij willen graag iedereen betrekken bij onze strijd voor een andere wereld. Waar wij van dromen is niet een samenleving waarin bepaalde groepen kunnen beslissen over het lot van anderen, maar een structuur waar we allemaal evenveel inbreng en mogelijkheden hebben om iets moois te maken van onze levens. Dat is het primaire uitgangspunt van een ultieme democratie. Helaas lijken wij daar ondanks alle smeekbedes vanuit alle lagen van de bevolking toch nog alleen in te staan. Zonder omverwerping van het huidige systeem, kunnen we echter nooit een radicaal doorgevoerde basisdemocratische samenleving tot stand brengen. En zolang dat geen feit zal zijn, zullen we altijd omgeven zijn door geweld.

Zolang alleen de politieke partijen mogen beslissen over ons bestaan, is er geweld. Zolang mensen en dieren gevangen worden gehouden, bestaat er geweld. Zolang de politie het recht heeft om de democratie te sturen, zullen we niet verlost zijn van geweld. En zolang we alleen in leven kunnen blijven met geld, zal onze maatschappij vervuld zijn van gewelddadige verhoudingen tussen hun die iets wel hebben en hun die het niet hebben. Wat dat ook moge zijn

Echte vrijheid voor alle mensen en dieren!

Solidariteit met de slachtoffers van staatsrepresie!

Anarchie is mogelijk!



(1) Meer informatie over FIES is te vinden op onze website.

(2) Op verzoek digitaal te verkrijgen door contact op te nemen met ABC Holland.