| | Introductie | Nieuws | Contact | Steun & Adressen | Teksten | Achtergrond | Dossiers | |
Mijn naam is Hamed Hamed Belaid en ik maak momenteel kennis met een andere goelag (1) van de Spaanse staat: concreet,met de bunker van Mansilla de las Mulas (Léon). 5.475, vertaald in de kilheid van 15 ononderbroken jaren binnenin de bunkers van de Spaanse staat. 5.475,vanaf mijn veroordeling, opgesloten tussen kalk en steen, gemarteld, in elkaar geknuppeld en mijn beenderen zo verbrijzeld dat ze ondertussen al gevoelloos zijn geworden. Ze hebben mijn verstand op de grens van wijsheid en krankzinnigheid gebracht. Ik ben tot nu toe rechtop gebleven, maar alle personen en organismen met een libertair (anarchistisch) karakter hebben net hun steun openbaar gemaakt en 5.475 is nu overgegaan van het zijn van en nummer naar het zijn van een vrijheidssymbool, een prioriteit, aangezien mijn strijd gedurende 5.475 dagen die van jullie is geweest en viceversa.
Hier in het isolement van Mansille de las Mulas (Léon), bevind ik mij alleen en als ik zeg alleen dan bedoel ik dit ook letterlijk. In deze afdeling van eerste graad, de afdeling bedoeld voor de FIES-gedetineerden, is er slechts 1 enkele cel in gebruik en dat is degene waarin ze mij opgesloten houden; misschien in een poging mijn verstand, mijn geestelijke kracht, mijn vrijheidsovertuiging, hiermee te ondermijnen ,maar hierin falen ze, dat garandeer ik u. In deze 15 jaren van voortdurende isolatie in de FIES-afdeling, gedurende welke ik heb geleden onder elke mogelijke vorm van emotioneel geweld, toegebracht door de gerechtsdienaars van de staat. Dus ik geloof ook geen enkel moment dat ze met hun psychologisch vernuft gaan bereiken, wat ze niet hebben kunnen bekomen met geweld. Breken zal ik niet! Maar ik zeg jullie ook één ding libertaire kameraden, mijn strijd zal steriel zijn, mijn verzet onnodig. Als jullie mijn zaak en de strijd in welke we op dit moment verwikkeld zijn niet voortzetten. Ik ben de rots geslagen door de zee, die niet wijkt, maar zich gaat vervolmaken, terwijl hij een vaste vorm aanneemt en meer en meer bewustzijn creëert. Laten we ons voor een moment afvragen, waarom er in deze 5.475 dagen (15 jaar), in deze staat ,die zich democratisch proclameert, maar daar in feite ver van verwijderd is, mij nooit ook maar de kans is gegeven van vooruitgang naar een minder beperkend regime in mijn (gevangenis)leven. Het zou kunnen dat mijn economische situatie, die het mij totaal onmogelijk maakt om goede advocaten die zich in mijn zaak interesseren te bekostigen, de reden is dat ik nog steeds opgesloten zit. Ofwel is het simpelweg omdat ik niet in hun maatschappelijk kader pas. Het meest ongelooflijke van alles is dat mijn misdaden gelinkt zijn noch met terrorisme, noch met drugshandel en nog veel minder hebben ze een seksueel karakter. Mijn situatie is de wereld op zijn kop, mijn leven is de rede van de waanzin, beladen met leugens, verdorven leugens van de gevangenisdirectie en de algemene directie van de strafinstellingen. Dankzij deze leugens zijn ze er tot op heden in geslaagd mij in isolatie te houden en dit al gedurende 5.475 dagen, dagen van mijn leven kameraden! De dagen die zij of jullie misschien vergeten waren. Ik heb hetzelfde recht op leven, hetzelfde recht op ademen, als welke de staat toekent aan kinderverkrachters, groepverkrachters en vrouwenmoordenaars. Misschien is het wel zo dat het menselijk stort dat ik juist opgenoemd heb, te kwalificeren valt als ziek en dat zij net zoals andere zieken kunnen genezen. Ik ben niet ziek en als ik het wel ben, dan is het te danken aan de gevangenis. En als ik een ziekte heb, zal het deze zijn die mijn ziel treft. Maar als ik geen zieke ben, heb ik geen herstelling of genezing nodig. Waar wachten ze dus nog op!? Hoeveel tijd, hoeveel dagen nog, gaan ze mijn verblijf in deze goelag verlengen!? Volgens hun strafwetten zou ik inmiddels al lang naar een module van 2e graad moeten overgeplaatst zijn en een "normaal leven" leiden zoals de meerderheid van de gevangenen.
Ik ben de gevangene, de enige gevangene van de hele Spaanse staat, van alle gevangenissen van de Spaanse staat, die al reeds 5.475 dagen van zijn leven en sinds zijn veroordeling ononderbroken opgesloten zit onder de FIES-module. Het racisme, de verbitterde haat van bekrompen geesten en de stilte die de rechters van de penitentiaire waakzaamheid al zolang aanhouden, zijn net zoals sommige van de libertaire collectieven, een aantal van de factoren van 5.475 dagen Hamed Hamed Belaid, de tijd waarin deze gesmoorde stem heeft te lijden aan de waanzin, die ik al lang niet meer provoceer.
Daarom vraag ik aan jullie kameraden, dat jullie verder gaan aan het front van de libertaire strijd, dat jullie verspreiden wat ik hier onthul en dat, naast het te verspreiden, jullie ook handelen op een manier die het mij mogelijk maakt deze plek ooit te verlaten. Omdat we al met zo weinigen zijn die in de loopgraven aan het front van de Spaanse goelags liggen, wordt het steeds onaanvaardbaarder dat ik alleen tegen de stroom in ploeter. Hiermee ga ik afscheid nemen van alle anarchisten in hart en actie en stuur ik jullie een innige omhelzing. Z
olang de strijd verder gaat, zal de hoop op een echte verandering voor allen blijven bestaan.
Hamed Hamed Belaïd.
Schrijven naar Hamed kan:
C.P. Mansilla las Mulas
Apdo. 18
24210 León.
Spanje
(1) Goelag: de Russische afkorting voor 'Hoofddirectoraat voor Correctie, Werkkampen en Kolonies'; een onderdeel van de geheime dienst van de voormalige Sovjet-Unie, dat een groot aantal werkkampen en gevangenissen beheerde.
Hier in het isolement van Mansille de las Mulas (Léon), bevind ik mij alleen en als ik zeg alleen dan bedoel ik dit ook letterlijk. In deze afdeling van eerste graad, de afdeling bedoeld voor de FIES-gedetineerden, is er slechts 1 enkele cel in gebruik en dat is degene waarin ze mij opgesloten houden; misschien in een poging mijn verstand, mijn geestelijke kracht, mijn vrijheidsovertuiging, hiermee te ondermijnen ,maar hierin falen ze, dat garandeer ik u. In deze 15 jaren van voortdurende isolatie in de FIES-afdeling, gedurende welke ik heb geleden onder elke mogelijke vorm van emotioneel geweld, toegebracht door de gerechtsdienaars van de staat. Dus ik geloof ook geen enkel moment dat ze met hun psychologisch vernuft gaan bereiken, wat ze niet hebben kunnen bekomen met geweld. Breken zal ik niet! Maar ik zeg jullie ook één ding libertaire kameraden, mijn strijd zal steriel zijn, mijn verzet onnodig. Als jullie mijn zaak en de strijd in welke we op dit moment verwikkeld zijn niet voortzetten. Ik ben de rots geslagen door de zee, die niet wijkt, maar zich gaat vervolmaken, terwijl hij een vaste vorm aanneemt en meer en meer bewustzijn creëert. Laten we ons voor een moment afvragen, waarom er in deze 5.475 dagen (15 jaar), in deze staat ,die zich democratisch proclameert, maar daar in feite ver van verwijderd is, mij nooit ook maar de kans is gegeven van vooruitgang naar een minder beperkend regime in mijn (gevangenis)leven. Het zou kunnen dat mijn economische situatie, die het mij totaal onmogelijk maakt om goede advocaten die zich in mijn zaak interesseren te bekostigen, de reden is dat ik nog steeds opgesloten zit. Ofwel is het simpelweg omdat ik niet in hun maatschappelijk kader pas. Het meest ongelooflijke van alles is dat mijn misdaden gelinkt zijn noch met terrorisme, noch met drugshandel en nog veel minder hebben ze een seksueel karakter. Mijn situatie is de wereld op zijn kop, mijn leven is de rede van de waanzin, beladen met leugens, verdorven leugens van de gevangenisdirectie en de algemene directie van de strafinstellingen. Dankzij deze leugens zijn ze er tot op heden in geslaagd mij in isolatie te houden en dit al gedurende 5.475 dagen, dagen van mijn leven kameraden! De dagen die zij of jullie misschien vergeten waren. Ik heb hetzelfde recht op leven, hetzelfde recht op ademen, als welke de staat toekent aan kinderverkrachters, groepverkrachters en vrouwenmoordenaars. Misschien is het wel zo dat het menselijk stort dat ik juist opgenoemd heb, te kwalificeren valt als ziek en dat zij net zoals andere zieken kunnen genezen. Ik ben niet ziek en als ik het wel ben, dan is het te danken aan de gevangenis. En als ik een ziekte heb, zal het deze zijn die mijn ziel treft. Maar als ik geen zieke ben, heb ik geen herstelling of genezing nodig. Waar wachten ze dus nog op!? Hoeveel tijd, hoeveel dagen nog, gaan ze mijn verblijf in deze goelag verlengen!? Volgens hun strafwetten zou ik inmiddels al lang naar een module van 2e graad moeten overgeplaatst zijn en een "normaal leven" leiden zoals de meerderheid van de gevangenen.
Ik ben de gevangene, de enige gevangene van de hele Spaanse staat, van alle gevangenissen van de Spaanse staat, die al reeds 5.475 dagen van zijn leven en sinds zijn veroordeling ononderbroken opgesloten zit onder de FIES-module. Het racisme, de verbitterde haat van bekrompen geesten en de stilte die de rechters van de penitentiaire waakzaamheid al zolang aanhouden, zijn net zoals sommige van de libertaire collectieven, een aantal van de factoren van 5.475 dagen Hamed Hamed Belaid, de tijd waarin deze gesmoorde stem heeft te lijden aan de waanzin, die ik al lang niet meer provoceer.
Daarom vraag ik aan jullie kameraden, dat jullie verder gaan aan het front van de libertaire strijd, dat jullie verspreiden wat ik hier onthul en dat, naast het te verspreiden, jullie ook handelen op een manier die het mij mogelijk maakt deze plek ooit te verlaten. Omdat we al met zo weinigen zijn die in de loopgraven aan het front van de Spaanse goelags liggen, wordt het steeds onaanvaardbaarder dat ik alleen tegen de stroom in ploeter. Hiermee ga ik afscheid nemen van alle anarchisten in hart en actie en stuur ik jullie een innige omhelzing. Z
olang de strijd verder gaat, zal de hoop op een echte verandering voor allen blijven bestaan.
Hamed Hamed Belaïd.
Schrijven naar Hamed kan:
C.P. Mansilla las Mulas
Apdo. 18
24210 León.
Spanje
(1) Goelag: de Russische afkorting voor 'Hoofddirectoraat voor Correctie, Werkkampen en Kolonies'; een onderdeel van de geheime dienst van de voormalige Sovjet-Unie, dat een groot aantal werkkampen en gevangenissen beheerde.