| | Introductie | Nieuws | Contact | Steun & Adressen | Teksten | Achtergrond | Dossiers | |
Contact Information : Thomas Meyer-Falk
Schonbornstrasse 32
76646 Bruchsal, DE
Binnen zijn zeer beperkte mogelijkheden van verzet tegen het mensonterende strafsysteem, ligt het schrijven van brieven en artikels. In deze brochure is een selectie van recentere teksten verzameld; langs deze weg krijgt de "buitenstaander" een blik op de extreme omstandigheden binnen de strafinstelling. Maar ook op de, ondanks die omstandigheden, sterke, overtuigde geest die de heersende wanverhoudingen van machtsmisbruik en onderdrukking aankaart en tot internationale, revolutionaire solidariteit oproept.
Thomas zal in ieder geval tot 2013 in de cel blijven en zijn straf kan zelfs tot levenslang worden verlengd, nu de huidige Duitse regeringscoalitie uit een "vergeten" schuif een wettelijke regeling heeft opgediept, genaamd: Sicherheitsverwahrung (vrij vertaald als veiligheidsdetentie). Deze verordening stamt uit het nationaal-socialisme en bepaalt dat onverbeterlijk geachte (lees: staatsgevaarlijke want politiek bewuste) misdadigers voor onbepaalde tijd in hechtenis mogen genomen of gehouden worden. Samen met ongeveer 600 andere gevangenen, is er een kans dat Thomas dit te beurt valt, daar hij de tot nu bepaalde straf heeft uitgezeten.
Ondanks de lange jaren van eenzame opsluiting, de dagelijkse vernederingen en de eerder slechte vooruitzichten blijft Thomas standvastig in zijn strijd, overtuigd van de zin van zijn dagelijks verzet. De kans dat hij het hoofd buigt voor zijn onderdrukkers is nihil; daarom verdient hij onze geëngageerde solidariteit, in de overtuiging dat een niet aflatende druk een verschil kan maken. We roepen daarom op om 12 OKTOBER als INTERNATIONALE SOLIDARITEITSDAG met THOMAS MEYER-FALK mee waar te maken. Thomas verheugt zich over post, je kan hem schrijven via volgend adres:
Meer teksten (Duits of Engels) kan je al lezen op de nieuwe web-site:
www.freedom-for-thomas.de
of op de web-site van Anarchist Black Cross - Gent
VRIJHEID VOOR THOMAS MEYER-FALK EN ALLE POLITIEKE GEVANGENEN! INTERNATIONALE SOLIDARITEITSDAG OP 12 OKTOBER!! SOLIDARITEIT IS EEN WAPEN!!
8 JAAR GEVANGENIS - EEN TUSSENBALANS In oktober 1996 werd ik na een bankoverval door de politie in voorlopige hechtenis genomen en in Stuttgart-Stamheim in isolatie gehouden. Omwille van meerdere veroordelingen moet ik bijna 17 jaar (precies: 16 jaar, 9 maanden, 3 weken) effectieve straf uitzitten en in aansluiting daarvan (in het jaar 2003), word ik niet vrijgelaten, maar zal in "veiligheidsdetentie" (Sicherheitsverwahrung) worden genomen. (Details verder in deze brochure of op web-site www.freedom-for-thomas.de ). Dit betekent dat ik volgens de willekeur van het gerecht voor onafzienbare tijd opgesloten kan worden.
Ik ben een zogenaamde Red Skin (R.A.S.H. = red and anarchist skinhaed) en een mens van klare taal, daarom ook de eerder vernoemde herhaalde veroordelingen. Zo was voor een gerechtshof de omschrijving van een collega- rechter als 'prentjesboekvoorbeeld van een fascistoide rechter' zeven maanden effectief waard. Zelfs de vraag naar de gezondheid werd bestraft, want daar zou een doodsbedreiging achter schuilen. Noch in het gerechtshof, noch in de gevangenis vond ik het noodzakelijk vals berouw te huichelen. Veel eerder vertegenwoordig ik mijn persoonlijke en politieke beschouwingen, onveranderlijk en consequent. Daarbij telt ook onder geen enkel beding met de justitie te "collaboreren". Enkele jaren geleden werd me door de gevangenisdirectie meegedeeld dat een substantiële versoepeling van de isolatievoorwaarden alleen in overweging zou worden genomen op het moment dat ik een vertrouwenwekkend gesprek met de gevangenisdirectie zou voeren. Daarnaast moet ik ook het geweld 'afzweren', maar vooral moet ik eerst beloven geen medegevangenen op te hitsen, en geen muiterij of uitbraak te plannen.
Binnenkort zit ik ondertussen bijna 8 jaar in de gevangenis in isolatie (uitgezonderd in 1998, toen werd ik tijdelijk in Beieren ondergebracht, de maatregelen werden korte tijd versoepeld). Dit betekent: 24 uur per dag alleen (ervan afgezien dat ik cipiers zie bij het bedelen van eten of post). In de laatste jaren gebeurd het wel eens dat de dagelijkse wandeling op de binnenplaats, die men eigenlijk ook alleen moet lopen, versoepeld wordt en men samen is met een andere gevangene, die ook in isolatie zit. Daarachter steekt echter weinig menslievendheid van justitie, maar eerder een noodgedwongen maatregel: er zitten teveel gevangenen in isolatie en die willen allemaal hun wandeling, dus moet de instelling de solo- wandelingen laten samenvallen, zodat ze allen naar "buiten" kunnen.
Over de dagelijkse vernederingen wil ik me hier niet uitlaten, details kunnen op mijn website nagelezen worden. Waar sta ik nu, na 8 jaar? Het moeilijkste is de mogelijkheid tot handelen, die situatiebepaald is. In plaats van, in deze tijden van ommekeer en toenemende repressie, mee te kunnen vechten, zit ik achter tralies. Maar dat wat ik van buiten via brieven, radio en kranten mee krijg, versterkt me erin niet na te laten in de frontlinies tegen het heersende systeem te staan.
Er ligt zeker ook een gevarenpotentieel, uiteindelijk te verbitteren, of de voeling met de realiteit te verliezen; daarom ben ik ook zo dankbaar, wanneer het niet zo makkelijk gaat, als ik door kritiek naar de kern van de zaak wordt teruggebracht.