| | Introductie | Nieuws | Contact | Steun & Adressen | Teksten | Achtergrond | Dossiers | |
26.03.2007
Een Amsterdamse anarchist, die weigert zijn naam te geven, zit sinds 5 maart in vreemdelingenbewaring. Justitie probeert nu na het uitzitten van zijn straf hem nogmaals te straffen door hem – als principiële NN-er – in vreemdelingendetentie op te sluiten en hem te dreigen met een `ongewenste-vreemdeling verklaring’.
Op 22 januari 2007 werd onze vriend en mede-activist opgepakt op verdenking van een poging tot het in brand steken van een politiebus. Hij werd hiervoor op 2 februari veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 6 weken. Op 5 maart zou hij vrij komen. Dit gebeurde echter niet. Sinds zijn arrestatie heeft onze vriend geweigerd een verklaring af te leggen en zijn naam op te geven. Hij wil op geen enkele manier meewerken aan zijn veroordeling, noch heeft hij enige behoefte zich tegenover het repressieapparaat te rechtvaardigen. Juist vanwege die recalcitrante houding werd hij 5 maart, nog voor zijn in vrijheidsstelling opgehaald door de vreemdelingendienst van de politie Amsterdam. Hem werd medegedeeld dat er een verdenking van onrechtmatig verblijf in Nederland bestond en dat hij in vreemdelingenbewaring zou worden gesteld. Na enkele dagen werd hij vanuit Amsterdam overgeplaatst naar Kamp Zeist te Soesterberg. Op vrijdag 16 maart 2007 hebben wij opgeroepen de directie van Kamp Zeist te faxen en bellen om onze woede te uiten over het feit dat onze vriend daar werd vastgehouden. Het was geen toeval dat wij die dag hebben opgeroepen tot deze fax- en belactie, gezien het feit dat in de ochtend in Den Haag het eerste beroep tegen de oplegging van de vreemdelingenbewaring diende.
Tijdens de actiedag werd onze kameraad ineens overgeplaatst naar de zogenaamde ‘bajesboten’ in Rotterdam. Hij vertelde ons dat het leven op de Bajesboten zwaar is. Het is er overbevolkt en de gangen tussen de cellen (die meer op kooien lijken) zijn zo smal dat je niet eens iemand kan passeren zonder dat je jezelf tegen het gaas aandrukt. Ook zijn er geen voorzieningen binnen voor recreatie, simpelweg omdat er geen ruimte voor is. Tevens zijn bij binnenkomst aldaar pen en papier van onze vriend afgepakt. De mensen die opgesloten zitten in de bajesboten waren erg behulpzaam, zo vertelden ze hem bijvoorbeeld welke bewakers gevaarlijk zijn en hoe je het leven met uiterst beperkte middelen een beetje dragelijker kan maken. De verhalen die onze vriend te horen kreeg waren stuk voor stuk schokkend. Toch willen mensen die binnen zitten deze verhalen niet naar buiten brengen, omdat men bang is voor represailles. Tijdens zijn verblijf op de boot heeft een informant geprobeerd de naam van onze vriend te achterhalen.Gelukkig trapte hij hier niet in en bleef hij zwijgen in alle talen.
De rechter heeft op 19 maart geoordeeld dat de bewaring dient te worden opgeheven, nu met ‘aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’ kan worden aangenomen dat onze vriend Nederlander is. Toen we hem echter opwachtten bij de gevangenis, bereikte ons het bericht dat de IND (immigratie- en naturalisatiedienst) druk bezig was de vrijlating tegen te houden. In principe moet binnen 6 uur na de uitspraak van de rechter gevolg aan deze uitspraak worden gegeven, dus binnen 6 uur had onze vriend vrijgelaten moeten worden. Dit had de IND alleen tegen kunnen houden door het indienen van een verzoek om voorlopige voorziening. Dit houdt in dat er tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag hoger beroep wordt aangetekend bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State, en dat de IND met het aanvragen van een voorlopige voorziening probeert te bewerkstelligen dat onze vriend vast moet blijven zitten totdat op dit hoger beroep beslist is. Ondanks het feit dat de 6 uren na het bekend worden van de uitspraak van de rechtbank Den Haag reeds lang waren verstreken, heeft de IND de vrijlating alsnog kunnen dwarsbomen. De bestuursrechter van de Raad van State heeft immers het verzoek in behandeling genomen.
Ook heeft de IND besloten onze kameraad “ongewenst te verklaren”. Dit houdt in dat als hij vrij zou komen, hij voor een periode van minimaal 5 jaar niet meer in Nederland mag verblijven.
Tijdens een bezoek op 23 maart vertelde hij al dat hij had gehoord dat hij op transport zou gaan, maar nog geen idee had waar naar toe. In Amsterdam is onze vriend vervolgens twee uur lang verhoord door de vreemdelingenpolitie, die alles op alles heeft gezet om hem te breken. Dit gebeurde met methoden variërend van het aloude `good cop-bad cop’ spelletje tot pure intimidatie en bedreiging. Zo werd hem gezegd “je bent een terrorist en als je niet in Nederland vast zou zitten dan had je ik je binnen 15 minuten je naam laten zeggen”. Ook werd hij de hele tijd uitgescholden en vernederd.
Al zijn post is gekopieerd en zorgvuldig nageplozen. Ook zijn foto’s die mensen hadden opgestuurd op tafel gelegd en als er bijvoorbeeld er een vrouw op stond werd gezegd “is dit je vriendin, klootzak” en “we gaan haar oppakken en zij gaat lekker wel je naam vertellen, wij weten hoe dat moet”. Alle telefoonnummers die hij heeft gebeld zijn verzameld en er is gedreigd bij vrienden invallen te doen en hen op te pakken.
Na dit verhoor is onze vriend dus niet teruggekeerd naar de Bajesboten. Hij is, volgens iemand van de afdeling bevolking opnieuw overgeplaatst “om de rust en orde op de boot te behouden”. Nu zit hij in de reguliere hypermoderne gevangenis De Schie in Rotterdam.
Met het feit dat hij de hele tijd wordt overgeplaatst laat het staatsapparaat duidelijk zien dat alles voor iedereen die zich verzet in de bajes zo moeilijk mogelijk word gemaakt. Dit geldt niet alleen voor hem, maar ook voor de mensen buiten die hem ondersteunen. Iedere keer dat hij is overgeplaatst is hij post kwijt geraakt of notities met telefoonnummers, namen en geboortedata van mensen die op bezoek willen komen. Hij kan geen band opbouwen met andere gevangenen, en telkens loopt hij bezoek mis. Het duurt namelijk vanwege de bureaucratische rompslomp bijna een week om bezoek aan te kunnen melden en te kunnen ontvangen. Het is duidelijk dat justitie de carrousel-methode op hem toepast, een methode die gebruikelijk is in een land als Spanje, maar in Nederland enigszins in ongebruik was geraakt. Rebellerende gevangenen worden van hot naar her gestuurd, met het doel hen moreel en fysiek te breken.
Dit hele circus toont aan dat het justitiële apparaat in staat is regels en wetten in haar voordeel aan te wenden. Een ieder, legaal of illegaal, die zich daartegen verzet, op welke manier dan ook, zal moeten lijden onder deze bureaucratische willekeur. Dit zal echter ons verzet tegen de zogenaamde democratische rechtsstaat, waarin duidelijk niet alle rechten voor iedereen in gelijke mate gelden, alleen maar versterken.
Uit je solidariteit met alle mensen zonder papieren! Aan alle activisten die zich verzetten tegen het Nederlandse vreemdelingenbeleid en Fort Europa: onze strijd blijft doorgaan, hoe dan ook!
Wees solidair, en steun onze kameraad !!! Kom in actie en uit je woede !!!
NN PI 1308 M 070122 0346
Detentie nr 190.819
PI De Schie
Postbus 11377
3004 EJ Rotterdam
Op 22 januari 2007 werd onze vriend en mede-activist opgepakt op verdenking van een poging tot het in brand steken van een politiebus. Hij werd hiervoor op 2 februari veroordeeld tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 6 weken. Op 5 maart zou hij vrij komen. Dit gebeurde echter niet. Sinds zijn arrestatie heeft onze vriend geweigerd een verklaring af te leggen en zijn naam op te geven. Hij wil op geen enkele manier meewerken aan zijn veroordeling, noch heeft hij enige behoefte zich tegenover het repressieapparaat te rechtvaardigen. Juist vanwege die recalcitrante houding werd hij 5 maart, nog voor zijn in vrijheidsstelling opgehaald door de vreemdelingendienst van de politie Amsterdam. Hem werd medegedeeld dat er een verdenking van onrechtmatig verblijf in Nederland bestond en dat hij in vreemdelingenbewaring zou worden gesteld. Na enkele dagen werd hij vanuit Amsterdam overgeplaatst naar Kamp Zeist te Soesterberg. Op vrijdag 16 maart 2007 hebben wij opgeroepen de directie van Kamp Zeist te faxen en bellen om onze woede te uiten over het feit dat onze vriend daar werd vastgehouden. Het was geen toeval dat wij die dag hebben opgeroepen tot deze fax- en belactie, gezien het feit dat in de ochtend in Den Haag het eerste beroep tegen de oplegging van de vreemdelingenbewaring diende.
Tijdens de actiedag werd onze kameraad ineens overgeplaatst naar de zogenaamde ‘bajesboten’ in Rotterdam. Hij vertelde ons dat het leven op de Bajesboten zwaar is. Het is er overbevolkt en de gangen tussen de cellen (die meer op kooien lijken) zijn zo smal dat je niet eens iemand kan passeren zonder dat je jezelf tegen het gaas aandrukt. Ook zijn er geen voorzieningen binnen voor recreatie, simpelweg omdat er geen ruimte voor is. Tevens zijn bij binnenkomst aldaar pen en papier van onze vriend afgepakt. De mensen die opgesloten zitten in de bajesboten waren erg behulpzaam, zo vertelden ze hem bijvoorbeeld welke bewakers gevaarlijk zijn en hoe je het leven met uiterst beperkte middelen een beetje dragelijker kan maken. De verhalen die onze vriend te horen kreeg waren stuk voor stuk schokkend. Toch willen mensen die binnen zitten deze verhalen niet naar buiten brengen, omdat men bang is voor represailles. Tijdens zijn verblijf op de boot heeft een informant geprobeerd de naam van onze vriend te achterhalen.Gelukkig trapte hij hier niet in en bleef hij zwijgen in alle talen.
De rechter heeft op 19 maart geoordeeld dat de bewaring dient te worden opgeheven, nu met ‘aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’ kan worden aangenomen dat onze vriend Nederlander is. Toen we hem echter opwachtten bij de gevangenis, bereikte ons het bericht dat de IND (immigratie- en naturalisatiedienst) druk bezig was de vrijlating tegen te houden. In principe moet binnen 6 uur na de uitspraak van de rechter gevolg aan deze uitspraak worden gegeven, dus binnen 6 uur had onze vriend vrijgelaten moeten worden. Dit had de IND alleen tegen kunnen houden door het indienen van een verzoek om voorlopige voorziening. Dit houdt in dat er tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag hoger beroep wordt aangetekend bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State, en dat de IND met het aanvragen van een voorlopige voorziening probeert te bewerkstelligen dat onze vriend vast moet blijven zitten totdat op dit hoger beroep beslist is. Ondanks het feit dat de 6 uren na het bekend worden van de uitspraak van de rechtbank Den Haag reeds lang waren verstreken, heeft de IND de vrijlating alsnog kunnen dwarsbomen. De bestuursrechter van de Raad van State heeft immers het verzoek in behandeling genomen.
Ook heeft de IND besloten onze kameraad “ongewenst te verklaren”. Dit houdt in dat als hij vrij zou komen, hij voor een periode van minimaal 5 jaar niet meer in Nederland mag verblijven.
Tijdens een bezoek op 23 maart vertelde hij al dat hij had gehoord dat hij op transport zou gaan, maar nog geen idee had waar naar toe. In Amsterdam is onze vriend vervolgens twee uur lang verhoord door de vreemdelingenpolitie, die alles op alles heeft gezet om hem te breken. Dit gebeurde met methoden variërend van het aloude `good cop-bad cop’ spelletje tot pure intimidatie en bedreiging. Zo werd hem gezegd “je bent een terrorist en als je niet in Nederland vast zou zitten dan had je ik je binnen 15 minuten je naam laten zeggen”. Ook werd hij de hele tijd uitgescholden en vernederd.
Al zijn post is gekopieerd en zorgvuldig nageplozen. Ook zijn foto’s die mensen hadden opgestuurd op tafel gelegd en als er bijvoorbeeld er een vrouw op stond werd gezegd “is dit je vriendin, klootzak” en “we gaan haar oppakken en zij gaat lekker wel je naam vertellen, wij weten hoe dat moet”. Alle telefoonnummers die hij heeft gebeld zijn verzameld en er is gedreigd bij vrienden invallen te doen en hen op te pakken.
Na dit verhoor is onze vriend dus niet teruggekeerd naar de Bajesboten. Hij is, volgens iemand van de afdeling bevolking opnieuw overgeplaatst “om de rust en orde op de boot te behouden”. Nu zit hij in de reguliere hypermoderne gevangenis De Schie in Rotterdam.
Met het feit dat hij de hele tijd wordt overgeplaatst laat het staatsapparaat duidelijk zien dat alles voor iedereen die zich verzet in de bajes zo moeilijk mogelijk word gemaakt. Dit geldt niet alleen voor hem, maar ook voor de mensen buiten die hem ondersteunen. Iedere keer dat hij is overgeplaatst is hij post kwijt geraakt of notities met telefoonnummers, namen en geboortedata van mensen die op bezoek willen komen. Hij kan geen band opbouwen met andere gevangenen, en telkens loopt hij bezoek mis. Het duurt namelijk vanwege de bureaucratische rompslomp bijna een week om bezoek aan te kunnen melden en te kunnen ontvangen. Het is duidelijk dat justitie de carrousel-methode op hem toepast, een methode die gebruikelijk is in een land als Spanje, maar in Nederland enigszins in ongebruik was geraakt. Rebellerende gevangenen worden van hot naar her gestuurd, met het doel hen moreel en fysiek te breken.
Dit hele circus toont aan dat het justitiële apparaat in staat is regels en wetten in haar voordeel aan te wenden. Een ieder, legaal of illegaal, die zich daartegen verzet, op welke manier dan ook, zal moeten lijden onder deze bureaucratische willekeur. Dit zal echter ons verzet tegen de zogenaamde democratische rechtsstaat, waarin duidelijk niet alle rechten voor iedereen in gelijke mate gelden, alleen maar versterken.
Uit je solidariteit met alle mensen zonder papieren! Aan alle activisten die zich verzetten tegen het Nederlandse vreemdelingenbeleid en Fort Europa: onze strijd blijft doorgaan, hoe dan ook!
Wees solidair, en steun onze kameraad !!! Kom in actie en uit je woede !!!
NN PI 1308 M 070122 0346
Detentie nr 190.819
PI De Schie
Postbus 11377
3004 EJ Rotterdam